山村暮鳥　「自分はいまこそ言おう」

なんであんなにいそぐのだろう
どこまでゆこうとするのだろう
どこでこの道がつきるのだろう
この生の一本みちがどこかでつきたら
人間はそこでどうなるだろう
おおこの道はどこまでも人間とともにつきないのではないか
谷間をながれる泉のように
自分はいまこそいおう
人生はのろさにあれ
のろのろと蝸牛（ででむし）のようであれ
そしてやすまず
一生に二度と通らぬみちなのだからつつしんで
自分は行こうと思うと

“Now is the time, I want to say.” (written by YAMAURA Bochou(1884-1924))

Why do they hurry up so much?
How far do they want to go?
Where is the end of the road?
When the straight road of this life will finish somewhere,
I wonder what will become of the person.
Oh, I think this road might not finish forever with human beings,
Just like a conduit streaming in valley.
Now is the time, I want to say;
Live in slow life,
Just like a sail’s pace.
And, without stopping, with great care,
I want to go,
Because I will never take this road again in my life.

"Nun estas la tempo, mi volas diri." ( Yamamura Bocho (1884-1924))

Kial ili rapidas tiom multe?
Kie ili deziras iri?
Kie estas la fino de la vojo?
La tempo, Kiam la rekta vojo de la vivo finos ie,
Mi scivolas kio okazos al la homoj.
Ho, mi pensas ke tiu ĉi vojo ne finos eterne kun homoj,
Same kiel alfluanta fontano en valo.
Nun estas la tempo, mi volas diri;
Vivu malrapide,
Same kiel rapideco de limako.
Senhalte, kaj tre zorge,
Mi volas iri,
Ĉar mi neniam prenos tiu ĉi vojon denove en mia vivo,