“La animoj de forfloroj” (KANEKO Misuzu)
La animoj de forfloroj,
En la Budhan florejon,
Naskiĝos senescepte.
Ĉar floroj estas amplenaj,
Kiam la suno vokas,
Ili ekmalfermas kaj ridetas,
Donas dolĉajn mielojn al papilioj,
Kaj donas siajn flarojn tute al popoloj,
Kiam ventoj vokas “Venu kun mi!”,
Floroj sekvas obeeme finfine,
Ĉar eĉ la restaj korpoj estos,
La manĝoj de infanaj ludoj.
「 花のたましい 」 金子みすず
